แนวทางแต่งบ้านสไตล์มินิมอล ที่หลายคนหลงรัก นั้นจะเน้นความเรียบง่าย ใช้เฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น หากแต่มากด้วยประโยชน์ รวมไปถึงการเลือกใช้งานสิ่งต่างๆ ตามความจําเป็นเท่านั้น มีความสมดุลและความผ่อน คลาย เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นที่คัดสรรมาตกแต่งในบ้านสไตล์นี้ มักจะอยู่ท่ามกลางความไม่มากไม่น้อยจนเกินพอดี บ้านสไตล์นี้จึงเหมาะมากๆ สําหรับหนุ่มสาวรุ่นใหม่ที่รักความสงบและชอบการตกแต่งบ้านที่เน้นความสะอาด ปลอดโปร่ง โล่งสบายเป็นอย่างยิ่ง เราไปดูกันดีกว่าว่าบ้านสไตล์มินิมอลและวิธีการตกแต่งบ้านของทุกคนให้เป็นสไตล์นี้ จะต้องทําอย่างไรบ้าง ไปดูพร้อมๆกันเลย
สถาปนิก: LIJO RENY architects
ขนาดพื้นที่: 2200 ft² ปีที่ก่อสร้าง 2015
ถ่ายภาพโดย: Praveen Mohandas
CR: archdaily
ลักษณะภายนอก
เป็นทาวน์เฮ้าส์สีขาวเเต่งฟาซาดสีสนิม ที่ใช้โครงเหล็กในรูปแบบของเหล็กดัดทาสีดำสนิท แลดูเคร่งครึม แต่ก็สวยงาม และเท่ห์ไม่น้อย สร้างความสวยงามและแรงดึงดูดให้กับผู้คนที่เดินผ่านไปมานั่นเอง ภายในบ้านมีที่จอดรถซึ่งสามารถจอดได้ประมาณสองคัน
ภายใน
แต่งอย่างเรียบง่ายในสไตล์สเเกนดิเนเวีย เรียบง่ายแต่มีความโดดเด่น เน้นของที่มีประโยชน์ใช้สอยจริงๆเท่านั้น เพิ่มพรมเพื่อให้ห้องดูอบอุ่นขึ้น ทั้งนี้การจัดวางเฟอร์นิเจอร์ต้องสมดุลกับพื้นที่ใช้สอยในห้องนั้นๆ ด้วย เพื่อให้ดูโปร่งโล่ง เรียบง่าย น่าอยู่
ด้านข้าง
มีห้องนั้งเล่นที่เรียบง่ายไม่ซับซ้อน แต่งด้วยกำแพงกระจกขนาดใหญ่ มีคอร์ทยาร์ดในสไตล์จีน ทำให้เพิ่มความสบายตาและรู้สึกโล่งกว้าง ไม่น่าเบื่อและอึดอัด ซึ่งส่วนใหญ่ใช้โทนสีสว่าง และเฟอร์นิเจอร์ไม้ เพื่อเพิ่มความสว่างให้บ้านมากขึ้น เอกลักษณ์เฉพาะตัวของการแต่งบ้านสไตล์นี้
คอร์ทยาร์ด
สัมผัสถึงความผ่อนคลาย สงบ และใกล้ชิดธรรมชาติ รายล้อมไปด้วยความสวยงามของธรรมชาติ
.
.
.
.
ห้องนอน
แต่งอย่างเรียบง่ายในแบบฉบับสแกนดิเนเวียพร้อมกับด้านข้างเป็นประตูบานเลื่อนกระจกขนาดใหญ่ ติดกับคอร์ทยาร์ด ช่วยเพิ่มความสดชื่นให้กับห้องนอนมากขึ้น
.
โซนรับประทานอาหาร
แต่งด้วยสไตล์มินิมอลเน้นงานไม้เเละความเรียบง่าย ด้านข้างเเต่งด้วยกำแพงกระจกติดกับคอร์ทยารน์ทำให้ระบบไหลเวียนอากาศตามธรรมชาติทำได้ดี และยังใช้ประโยชน์ได้แบบเอนกประสงค์
ห้องรับเเขก
เป็นการผสมผสานระหว่างเฟอร์นิเจอร์โทนสีไม้กับโทนสีน้ำตาล ให้ความรู้สึกอบอุ่น สัมผัสถึงความผ่อนคลาย สงบ และใกล้ชิดธรรมชาติ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
